Mój fundusz bezpieczeństwa

Określenie "fundusz bezpieczeństwa" zyskuje ostatnio na popularności. Wystukując tą frazę w Google znajdziemy około 1 130 000 wyników wyszukiwania. Na czele wyników znajdziemy odnośniki do kolegów blogerów (APPFunds, FinanseDomowe), których blogi znajdziecie po prawej stronie okna tego forum. a których serdecznie pozdrawiam. Ilość wyników wyszukiwania świadczy niewątpliwie o rosnącej świadomości naszego społeczeństwa na temat potrzeby posiadania pewnej puli pieniędzy dostępnych od zaraz a jednocześnie pieniędzy w pewien sposób nietykalnych. Pisząc "nietykalnych" mam na myśli ograniczenie wydatkowania takiego funduszu do rzeczy pilnych.

Tym, którzy jeszcze nie spotkali się z tym określeniem przypomnę, że fundusz bezpieczeństwa to nasze zabezpieczenie finansowe na czarną godzinę, które powinno pokryć nasze wydatki przez 3 lub więcej miesięcy (np. w przypadku utraty pracy) lub pomóc nam przetrwać w innej trudnej sytuacji. To, ile pieniędzy zgromadzimy zależy od nas samych, myślę jednak, że im więcej ich będzie tym bardziej bezpieczni będziemy się czuć w trudnych i niepewnych czasach.

Aby stworzyć sobie fundusz na miarę naszych potrzeb należy przede wszystkim policzyć swoje wydatki, co wbrew pozorom wcale nie jest takie łatwe jeśli nie jest skrupulatnie kontrolowane np. poprzez zapisywanie przez 1 miesiąc wszystkich swoich wydatków (nawet tych najmniejszych). W przypadku gospodarstwa domowego wszystkie osoby powinny brać udział w zapisywaniu swoich wydatków. Na koniec miesiąca wydatki sumujemy a następnie mnożymy tą liczbę przez ilość miesięcy - myślę, że powinny być to minimum 3 miesiące. Oczywiście, w sytuacji kryzysowej nasze wydatki zapewne się zmniejszą, bo ograniczymy część przyjemności i zakupów - nasza lista, w tym przypadku, ma jednak pomóc nam oszacować nasze średnie potrzeby finansowe.

Kierując się tą zasadą stwierdziłam, że mój minimalny fundusz bezpieczeństwa (trzymiesięczny) powinien wynosić około 10 000-11 000 zł. Bez posiadania takiej kwoty ciężko byłoby mi spłacać kredyt  i jednocześnie normalnie funkcjonować. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że już wkrótce potrzeby finansowe mojej rodziny znacznie wzrosną, ponieważ wkrótce zostanę mamą i po urlopie macierzyńskim najprawdopodobniej będziemy zmuszeni zatrudnić nianię.

Zaczynam tworzyć swój fundusz od zera i dlatego zdecydowałam się na wzięcie pożyczki właśnie na ten cel. Nie jest to pożyczka oprocentowana, bowiem korzystam z dobrodziejstw pracy na etacie a pieniądze pochodzą z kasy zapomogowo-pożyczkowej. W ciągu następnych kilku dni mój fundusz powiększy się o kwotę 4000 zł (maksymalna kwota pożyczki), którą będę spłacała przez 10 kolejnych miesięcy. W ten sposób pieniądze będą już  rosły na moim koncie oszczędnościowym, a ja będę spłacać pożyczkę i dodatkowo odkładać kwotę minimum 100 zł miesięcznie na ten cel. Planując regularne odkładanie małych kwot na ten cel, bez zasilenia pieniędzmi z PKZP, trudno byłoby mi odłożyć w krótkim czasie satysfakcjonującą mnie kwotę. A kwota spłacanej raty zabierana jest automatycznie z mojej pensji (podobnie jak kredyt), co daje mi do dyspozycji mniej środków na moim koncie - można to nazwać wariacją zasady "najpierw płać sobie". Teraz kolejnym krokiem będzie dla mnie stworzenie funduszu z przeznaczeniem na określony cel taki jak remont, modernizacje, urlop czy inne udogodnienia.